Ik vind je ikigai – Francesc Miralles & Héctor García
Wat is jouw passie, jouw ikigai? In dit vervolg op de bestseller Ikigai word je geholpen om jouw eigen ikigai te vinden en dit Japanse geheim voor geluk in de praktijk te brengen
Limited edition met fullcolour bedrukt boekblok
Na het ontrafelen van het geheim voor een lang en gelukkig leven in Ikigai, ‘de reden van je bestaan’ of je ‘levenspassie’, keren Francesc Miralles en Héctor García terug naar de duizend jaar oude Japanse cultuur om een praktische methode te ontwikkelen waarmee je je levensdoelen kunt realiseren. Want hoe kun je je ikigai precies vinden? En als je het hebt gevonden, hoe zorg je er dan voor dat je er elke dag naar leeft en erdoor geïnspireerd wordt en blijft?
In Vind je ikigai worden deze vragen beantwoord. Het boek biedt verschillende routes met praktische oefeningen waarmee je doelen naar de juiste eindbestemming worden gebracht. Tegelijkertijd zorgt de methode ervoor dat je onderweg naar deze bestemming geluk en welzijn zult ervaren.
Here we go – Nando Boers
Het nummer ‘Roller Coaster’ veranderde het leven van Danny Vera. Het werd een instant klassieker en bracht hem na jaren van zwoegen de waardering die hij als muzikant najaagde. Schrijver Nando Boers bevond zich de afgelopen twee jaar in de binnenste ring van Danny Vera’s leven. Hij sprak hem veelvuldig thuis in Middelburg, reisde mee door Nederland op de achterbank van Vera’s Mercedes, hing avond aan avond met hem en zijn band rond in kleedkamers en was tijdens de intieme opnamesessies voor Vera’s nieuwe album op Curaçao en in Middelburg elke dag aanwezig in de studio. Boers bezocht de afgelopen twee jaar meer dan zestig shows. Here we go is de neerslag van het bijzondere muzikantenleven van de doorgaans zeer gesloten Vera – een verhaal over loyaliteit, familie, muzikaal plezier, vaderschap, de dood en de magnolia, en het streven naar totale onafhankelijkheid.
Spookkloven – Jan Willem Duyvendak
We leven in zwaar gepolariseerde tijden – althans, dat denken we. Overal worden kloven gesignaleerd: tussen stad en platteland, hoog- en laagopgeleid, rijk en arm, mannen en vrouwen, religieuzen en seculieren. Maar hoe groot zijn die verschillen werkelijk?
In dit scherpe en verhelderende essay laat Jan Willem Duyvendak zien dat veel van die tegenstellingen overdreven en overschat worden – ze zijn zelfs grotendeels fictief. Emoties domineren het politieke debat, terwijl de feitelijke ongelijkheid vaak kleiner is dan gedacht. In Spookkloven onderzoekt Duyvendak hoe emoties de feiten verdringen in het politieke debat, hoe affectieve polarisatie ons zicht vertroebelt en hoe zowel links als rechts in de ban is van dramatisering.
Ik slaap alleen wat minder – Roos Moggré
Het leven is één grote chaos. Soms loopt het precies zoals je wilt, maar meestal niet. Punt. De meeste mensen weten dit ook wel, maar denken er niet zo lang over na als Roos. Bovendien durven ze hun problemen zeker niet zoals zij aan het papier toe te vertrouwen. Schaamteloos eerlijk schrijft ze over de vrouw die ze is, maar vooral ook over de vrouw die ze graag zou willen zijn. Over al haar dromen en verlangens – grappig, ontroerend en voor velen heel herkenbaar. De verhalen kunnen hoop bieden en troost, en staan vol wijsheden voor als je het niet meer ziet zitten. Adem in door je neus, uit door je vagina, bijvoorbeeld. Dan komt het echt wel weer goed.
Mijn naam is Edino – Edino van Dorsten
Edino gaat elke dag naar school, samen met zijn broer en zus. Niemand mag weten dat er thuis nog zes broertjes en zusjes wonen die nauwelijks contact hebben met de buitenwereld, onder wie Israel. Vader noemt zich ‘De Messias’, en bereidt hen voor op een goddelijke missie. Thuis wordt Edino fysiek en mentaal gestraft omdat hij ‘slechte invloeden’ van school meeneemt.
Als zijn moeder ziek wordt, vervaagt de grens tussen waarheid en waanzin voorgoed. Jaren later ontvlucht Edino het huis. Angstvallig houdt hij zijn familiegeheim verborgen – totdat er op een dag twee agenten op de stoep staan.
Mijn naam is Edino is een verhaal over opgroeien in twee werkelijkheden, over een maatschappij die toekijkt en niet ingrijpt, en over trauma’s die zich herhalen, ook als je vrij bent.